شهر دِگو در جنوبشرقی کرهجنوبی قرار دارد؛ شهری بزرگ، صنعتی، مدرن و درعینحال آرام که بهعنوان یکی از مهمترین مراکز فرهنگی، تکنولوژی و مد در کشور شناخته میشود. دگو سومین یا چهارمین شهر بزرگ کره است و در استان «گیونگسانگ شمالی» قرار گرفته. آبوهوای آن نسبتاً گرم و خشکتر از سئول و بوسان است و به همین دلیل لقب «سیب کره» و «شهر آفتاب» را دارد، زیرا نور خورشید در بیشتر روزهای سال قویتر بوده و باعث تولید سیبهای معروف منطقه شده است.
زیرساختهای شهری دگو پیشرفته و منظم است. شبکه مترو، اتوبوسهای سریع، خیابانهای تمیز و فضاهای شهری امن، رفتوآمد را راحت میکنند. دگو مرکز مهم صنایع نساجی و تکنولوژی است و بسیاری از برندها، کارخانهها و شرکتهای صنعتی در این شهر قرار دارند. این موضوع باعث شده فرصتهای شغلی و تحصیلی گستردهای بهخصوص در حوزه فناوری، طراحی پارچه، مهندسی و تجارت وجود داشته باشد.
دانشگاههای بزرگ مانند کیونگبوک نشنال یونیورسیتی و کیونگسانگ یونیورسیتی در این شهر واقع هستند و دانشجویان زیادی از سراسر کره و کشورهای مختلف در آن زندگی میکنند. همین موضوع فضای جوان، پرانرژی و دانشجویی ایجاد میکند.
دگو به خاطر فرهنگ مد و زیبایی نیز مشهور است. هر سال فستیوال مد دگو برگزار میشود و فروشگاهها، سالنهای زیبایی و برندهای لباس در این شهر بسیار فعالاند.
از نظر گردشگری، نقاطی مثل پارک آپسان، بازار سئومون، معبد دونگهواسا و برج دگو از مهمترین جاذبهها هستند. آپسان یکی از بهترین مکانها برای کوهنوردی و تماشای منظره شهری است. بازار سنتی سئومون از قدیمیترین بازارهای کره محسوب میشود و پر از غذاهای خیابانی و صنایعدستی است.
مردم دگو به داشتن لهجه جنوبی معروفاند؛ لهجهای گرم، صمیمی و کمی تند. شهر ترکیبی از سنت و مدرنیته است؛ نه شلوغی سئول را دارد و نه آرامی کامل شهرهای کوچک. متعادل، قابل زندگی، تمیز و مناسب برای تحصیل و کار است
دِگو شهری با هویت چندلایه است؛ شهری که ظاهر ساده و آرام دارد اما زیر این ظاهر، ریتمی تند و پرتحرک جریان پیدا میکند. دگو در نگاه اول مثل یک شهر معمولی کرهای بهنظر میرسد، اما وقتی وارد محلهها و خیابانهایش میشوی، شخصیت واقعیاش آشکار میشود. این شهر مرکز مهم تکنولوژیهای سبک، صنایع ظریف، استارتاپهای تولیدی و کارگاههای تخصصی است. جوانهایی که در دگو زندگی میکنند اغلب مسیرهای خلاقانه انتخاب میکنند؛ خیلیها طراحی لباس، انیمیشن، موسیقی و نقاشی دیجیتال میخوانند، چون محیط شهر آنها را به سمت هنرهای کاربردی و صنایع مدرن میکشد.
محلههای دگو شبهای آرام اما پرنور دارند. کافهها تا دیروقت باز هستند و رستورانهای کوچک محلی در کوچهها، غذاهای خانگی با سبک جنوب کره ارائه میدهند؛ غذاهایی با طعم قوی، تند و پرانرژی. دگو شهری است که ساکنانش به قهوه وفادارند؛ کافیشاپهای مستقل در هر خیابان دیده میشود و بسیاری از آنها سبکهای خاص دمآوری دارند. فرهنگ قهوه در این شهر بهقدری جدی است که بعضیها میگویند دگو خودش یک “شخصیت قهوهای” دارد.
هنر خیابانی در دگو حضور پررنگی دارد. دیوارهای بزرگ در مناطق دانشجویی با نقاشیهای رنگی پوشیده شده و جوانها اغلب در آخر هفتهها در خیابانهای باز برای مردم موسیقی اجرا میکنند. فضاهای شهری دگو به شکل هوشمندانه طراحی شدهاند؛ پارکها، مسیرهای پیادهروی و فضاهای سبز در دل مناطق پرجمعیت ساخته شدهاند تا انرژی شهر را متعادل کنند. دگو شهری آرام اما فعال است؛ ترکیبی از نظم کرهای و روحیه آزاد جنوب.
دگو در سالهای اخیر مقصد مهاجرت دانشجویان خارجی شده، چون هزینههای زندگی در مقایسه با شهرهای بزرگ کمتر است، اما کیفیت امکانات عمومی و سطح رفاه بسیار بالاست. ساکنان شهر با وجود لهجه خاص، رفتار صمیمانه و گرم دارند و ارتباط با آنها راحت و طبیعی شکل میگیرد. دگو شهری است که تعادل میان کار، تحصیل، هنر و زندگی روزمره را بهتر از بسیاری از شهرهای دیگر کره مدیریت میکند.
🏞 ۳. جِجو (제주도 / Jeju Island)
سئول پایتخت کره جنوبی( 서울)
